Pałace
-
Biecz - Zespół pałacowy
Jeśli już ktoś będzie jechał drogą nr 286 z Lubska w kierunku Gubina, musiałby naprawdę postarać się, żeby nie zauważyć wysokiego, efektownego, choć zaniedbanego budynku bramnego, który otwiera możliwość wejścia na teren dawnego założenia pałacowego, które należało do rodziny von Wiedebach. W dzisiejszych pozostałościach tego założenia można jeszcze zobaczyć budynek bramny, oficynę, pałac oraz resztki dawnego parku. Wg dostępnych informacji budowle pochodzą z XVIII wieku. Wysoka wieża budynku bramnego jest na tyle charakterystyczna, że nie można pomylić jej z żadnym innym zabytkiem w naszym regionie. Zwieńczona niegdyś efektownym hełmem, którego pozostałości można jeszcze zobaczyć, doskonale widoczna z drogi zaprasza, żeby podejść bliżej i zapoznać się z historią tego miejsca. Wciąż…
-
Bogaczów - Pałac
Pałac w Bogaczowie zlokalizowany jest w środku wsi. Naprzeciw kościoła, w oddali widać jego pięknie odnowioną bryłę. Zgodnie z informacjami jego początki datuje się na XVI wiek, kiedy to powstał zbudowany na planie prostokąta obiekt. Pierwsza ważna przebudowa na barokową rezydencje miała miejsce na przełomie XVII i XVIII wieku, natomiast w latach 60-tych XIX wieku dobudowano dwa skrzydła, dzięki czemu całość uzyskała kształt litery U, a całość przykryta była dachem mansardowym. 30 lat później, pomiędzy skrzydła wciśnięto dodatkowy element wejściowy z dachem dwuspadowym i taka forma budynku przetrwała do dziś. W okresie powojennym pałac był użytkowany m.in. przez PGR oraz technikum. Ostatnim publicznym gospodarzem był dom dziecka, który opuścił budynek…
-
Bojadła - Pałac Kottwitzów
Pochodzący z pierwszej połowy XVIII wieku pałac znajduje się w centrum wsi, a jego zlokalizowanie ułatwiają dwie kordegardy (budynki dla wart, z charakterystycznymi hełmami zbudowano w stylu barokowym w latach trzydziestych XVIII wieku) stojące obok bramy wjazdowej. Pałac ma kształt litery E, z wysuniętymi skrzydłami oraz dużym ryzalitem. W przeciwieństwie do podobnych budowli, pomimo wieloletnich zaniedbań mury z zewnątrz wciąż wyglądają całkiem dobrze (całkiem dobrze zachował się sporych rozmiarów tympanon oraz portal). Po II wojnie światowej został, jak inne tego typu obiekty, przejęty przez państwo. Obecnie budynek wraz z terenem jest oczywiście własnością prywatną, więc wstęp tam jest zabroniony. Ciekawostką jednak jest to, że przed bramą wejściową jest ogłoszenie z…
-
Borów Wielki - Pałac
Pałac zbudowany około 1800 roku znajduje się obok kościoła – oba obiekty oddziela mur otaczający świątynię. Sporych rozmiarów budowla jest obecnie w rękach prywatnych, jednak jej stan jest daleki od zadowalającego. Obecny właściciel przeprowadza remont, czego widocznym efektem jest nowy dach. Do pierwotnej bryły w drugiej połowie XIX wieku dobudowano kaplicę (widoczną od strony ulicy) i werandę, a także założono park. Po wojnie w dawnym pałacu działał m.in. PGR oraz Ośrodek Szkolenia Traktorzystów, więc zabytkowe wyposażenie niestety nie zachowało się. Poniższe zdjęcia zostały wykonane na przestrzeni niemal siedmiu lat (luty 2014 – październik 2020). Niestety, niewiele dzieje się przy pałacu. Dobrze, że zrobiony jest dach zabezpieczający budynek przed całkowitą ruiną.…
-
Brody - Pałac Brühla
Budynek ma charakterystyczny kształt podkowy i jest jedną z największych rezydencji na terenie byłego województwa zielonogórskiego. Pierwszy pałac zbudowany został dla rodziny Promnitzów w latach 1670-1674. Rezydencja jest jednak znana przede wszystkim jako własność rodziny Brühlów. Heinrich von Brühl kupił ten teren i wykorzystując mury starszej budowli postawił w połowie XVIII wieku dwupiętrowy pałac nakryty dachem mansardowym. Charakterystycznym elementem były szerokie schody wejściowe ozdobione czterema Atlantami podtrzymującymi wielki balkon. Rzeźby te, choć uszkodzone, można zobaczyć do dziś. Po kilku latach od zakończenia budowy pałac został zniszczony podczas Wojny Siedmioletniej, a świetność rezydencji przywrócił po ponad osiemdzięsięciu latach wnuk Heinrich von Brühla – Friedrich August Brühl. Pałac został spalony przez Armię…
-
Broniszów - Pałac
Pałac stoi przy głównej drodze przebiegającej przez Broniszów. Patrząc na budowlę od strony ulicy trudno oprzeć się wrażeniu, że jest to budowla obronna. Tymczasem baszta wraz z murem zamykającym kształt litery L od południowo-zachodniej strony jest najmłodszym elementem, dobudowanym dopiero w XIX wieku. Sam pałac powstał w wyniku przebudowy wcześniejszego renesansowego dworu obronnego, a jeszcze wcześniej, bo w XIII wieku, znajdował się tu niewielki zamek. Pałac jest wart zobaczenia wraz ze swoim otoczeniem, czyli ponad 200-letnim parkiem oraz stawem znajdującym się od wschodniej strony. Na murach można zobaczyć fragment odnowionej dekoracji sgraffitowej oraz stiukowej. Na wieży widoczny jest łaciński napis oraz rok 1606, czyli okres powstania Wielu mieszkańców regionu nie…
-
Chichy - Pałac
Zbudowany w pierwszej połowie XVIII wieku pałac znajduje się w południowej części wsi. Otoczony jest murem, a na jego terenie znajduje się park oraz staw. Do bramy wejściowej trzeba dojechać wąską dróżką wzdłuż muru. Podobnie jak inne tego typy obiekty został po wojnie zagospodarowany przez miejscowy PGR i z czasem zatracał swój pałacowy charakter. Na szczęście znalazła się właścicielka, która aktualnie odnawia budynek, przywracając mu blask. Przy bramie jest informacja, że jest to teren prywatny, więc nie wchodziłem dalej. Obok wejścia znajduje się tablica informująca o przeszłości pałacu.
-
Dąbrówka Wielkopolska - Pałac
Pałac stoi w centrum wsi, a patrząc z drogi widać jego odbicie w pobliskim stawie. Zaprojektowany został jako połączenie neorenesansowych stylów niemieckich i angielskich, a powstał w połowie XIX wieku. Charakterystycznymi cechami są cztery wieżyczki na rogach budynku oraz spore ryzality znajdujące się zarówno od frontu, jak i od strony parkowej. Nad wejściem przetrwał herb rodziny von Schwartzenau – budowniczych rezydencji. Pałac na chwilę obecną jest w przyzwoitym stanie, jednak gmina nie ma za bardzo pomysłu co z nim zrobić, bowiem wybudowana została nowa sala, która przejęła jego kulturalne funkcje.
-
Drzonów - Pałac
Pałac w stylu klasycystycznym wraz z przylegającym do niego parkiem pochodzi z XIX wieku. Łatwo go zlokalizować, bo znajduje się przy głównej drodze przebiegającej przez Drzonów. Po wojnie była tu m.in. szkoła oraz Gminna Spółdzielnia. W latach 70-tych budynek przekazano Muzeum Ziemi Lubuskiej. Został on wyremontowany (stan sprzed remontu widoczny jest na zdjęciach na stronie muzeum), a wnętrza dostosowano do potrzeb prezentacji ekspozycji. W parku urządzono wystawę plenerową.
-
Henryków - Pałac
Henryków leży przy drodze ze Szprotawy na Niegosławice, aczkolwiek do pałacu trzeba z tej drogi skręcić do „centrum” wsi. Pałac z tej głównej drogi jest dobrze widoczny. Budynek powstał pod koniec XVIII wieku, a 1826 przeprowadzona została przebudowa w stylu klasycystycznym, dzięki której pałac uzyskał dzisiejszy wygląd. Po wojnie obiekt został przejęty przez miejscowy PGR. Aktualnie pełni funkcje hotelowe. Jak można przeczytać na stronie internetowej hotelu, prace przystosowujące dawne dobra do celów turystycznych zostały przeprowadzone pod koniec XX wieku. Muszę przyznać, że pałac prezentuje się bardzo ciekawie, tak jakby nadal rządzili tutaj dawni właściciele. Teren otoczony jest odnowionymi dawnymi budynkami gospodarczymi.
-
Iłowa - Pałac
Początki iłowskiego pałacu w dzisiejszym kształcie sięgają 1626 roku, gdy powstała pierwsza jego część – renesansowy budynek z wieżą, w przyziemiu której znajduje się wejście ozdobione kamiennym portalem. Na początku XVIII wieku dobudowane zostało barokowe skrzydło, które 200 lat później przedłużono o część zwieńczoną cebulastym hełmem. Pałac na szczęście zachował się w całości. Obecnie w budynku mieści się Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych. Na terenie pałacowym znajduję się także zabudowania folwarczne, pochodzące z początku XX wieku, stylizowane na budynki szachulcowe. Wyróżniającym się obiektem jest budynek przy ul. Żagańskiej, będący jednocześnie bramą wjazdową.
-
Kalsk - Pałac
Aby dojechać do pałacu od strony Zielonej Góry, należy przed kościołem skręcić w prawo. Jest to sporych rozmiarów obiekt, zbudowany początkowo (przełom XVII i XVIII wieku) na planie wąskiego prostokąta. Obszerniejsze skrzydło północne dobudowano w drugiej połowie XIX wieku, a południowe na początku XX wieku. Charakterystycznym elementem pałacu jest wieża, nieco wyższa od reszty budynku. Główne wejście, znajdujące się na środku frontowej części pałacu, jest elementem ryzalitu. Nad wejściem widać herb rodziny von Sydow, która mieszkała to przez ponad 150 lat, aż do 1945 roku. Można powiedzieć, że powojenne losy pałacu potoczyły się dość szczęśliwie, bo generalnie był cały czas użytkowany. Obecnie w odnowionym budynku swoją siedzibę ma Instytut Zarządzania…
-
Kargowa - Pałac
Dzisiejszy kształt budowli jest efektem odbudowy po zniszczeniach, którym pałac uległ w 1735 roku. Źródła donoszą, że wcześniejsza rezydencja – powstała pod koniec XVII wieku – miała bogatszą formę i detale architektoniczne. W 1730 roku pałac przejął król August II, który często zatrzymywał się tutaj w czasie podróży z Warszawy do Drezna. Na dwa lata przed zniszczeniem obiekt został rozbudowany, a przy pałacu założony został park. Po II wojnie światowej majątek został przejęty przez miejscowy PGR. Obecnie jest to własność prywatna. W 2014 roku wokół budynku postawiony został nowy płot, który uniemożliwia oglądanie elewacji frontowej. Przy pałacu znajduje się spory park, który szczególnie jesienią prezentuje się bardzo malowniczo.
-
Kolsko - Pałac
Początki pałacu sięgają końca pierwszej połowy XIX wieku, kiedy to powstała główna część budynku, położona równolegle do drogi, założona na planie prostokąta. Niespełna trzydzieści lat później od strony zachodniej dobudowane zostało skrzydło z ośmioboczną wieżą, co nadało rezydencji charakterystyczny kształt litery T. Nad głównym wejściem znajduje się herb rodziny von Klitzing, która mieszkała tu od powstania pałacu do 1945 roku. Po II wojnie światowej budynek został zaadaptowany na szkołę, tracąc oczywiście pierwotny wystrój wnętrz. W latach 80-tych XX wieku, podczas wyposażania szkoły w centralne ogrzewanie dobudowano komin mocno szpecący wygląd. Obecnie znajduje się tu Zespół Edukacyjny.
-
Kosieczyn - Pałac Zakrzewskich
Po przejęciu Kosieczyna przez rodzinę Zakrzewskich (poprzednimi właścicielami byli Lossowowie) w sąsiedztwie dworu powstał pałac – neogotycki budynek zaprojektowany na planie prostokąta o podobnej powierzchni, jednak bogatszych zdobieniach i mniej regularnym kształcie, pochodzący z połowy XIX wieku. W bryle pałacu dominują liczne elementy dekoracyjne na szczycie, ozdobny ryzalit oraz ganek w środkowej części oraz spore ryzality od strony wschodniej. Podobnie jak dwór, także pałac po wojnie został przejęty przez kosieczyńską Stację Hodowli Roślin.
-
Ochla - Pałac
Pałac widoczny jest z drogi prowadzącej na Jeleniów. Zbudowany został w 1792 roku, gdy właścicielem dóbr w tej części Ochli był zielonogórski komisarz prawny. Jego spadkobiercy mieszkali tu jeszcze w 1829 roku, a potem dość często dochodziło do zmiany lokatorów. W skład majątku wchodziły także pozostałe do dziś: m.in: ujeżdżalnia, remiza oraz pozostałości XIX-wiecznego parku. Po wojnie budynek został przekształcony na mieszkania gminne. Mimo to widoczne są jeszcze zdobienia na ścianie frontowej, a wewnątrz, zgodnie z dostępnymi opracowaniami, także zachowało się jeszcze kilka elementów dawnego wyposażenia. Od frontu pałac niestety nie jest widoczny w całości ze względu na zasłaniające go prowizoryczne szopy oraz siatkę.
-
Przytok - Pałac
Pałac zlokalizowany jest w centralnej części wsi. Nie jest widoczny z drogi, a punktem orientacyjnym jest brama wjazdowa, znajdująca się przy ul. Lubuskiej, ok. 400 metrów od głównego skrzyżowania w kierunku na Milsko. Pałac został zbudowany w latach 1864-1867 w stylu renesansowym. Bardzo efektownie urozmaicona jest część frontowa, w której uwagę zwracają wieża ze znajdującym się w niej zadaszonym wejściem oraz ryzalit zakończony ozdobnym szczytem. Od strony ogrody budowlę ozdabia wiele delikatnych elementów dekoracyjnych oraz wejście z arkadami. Wokół pałacu roztacza się park założony w 1792 roku. Pałac przetrwał w bardzo dobrym stanie, a dzięki pracom remontowym błyszczy pełnym blaskiem. Nie ma problemu z wejściem na teren pałacowo-parkowy. Aktualnie znajduje…
-
Siecieborzyce - Pałac
Pałac zlokalizowany jest w południowej części Siecieborzyc, w pewnej odległości od głównej ulicy, z której jest praktycznie niewidoczny, bowiem pomiędzy drogą i budowlą znajduje się park. Od strony północnej pałac otoczony jest zabudowaniami gospodarczymi. W swojej ostatecznej formie budynek powstał na planie kwadratu z dziedzińcem po środku. Początki obiektu sięgają połowy XVI wieku. Pierwsza przebudowa miała miejsce pod koniec XVII wieku, natomiast dzisiejszy wygląd jest efektem rozbudowy w połowie XVIII wieku, kiedy to budynek został przekształcony na budowlę reprezentacyjną. Najbardziej charakterystycznym elementem jest znajdujący się w części frontowej ryzalit, odróżniający się od pozostałej części wysokością, mansardowym dachem, półkolistymi oknami oraz sygnaturką. W jego przyziemiu znajduje się główne wejście. Innym zwracającym…
-
Świdnica - Pałac Kittlitzów (Schweinitz I)
Renesansowa rezydencja rodziny Kittlitzów powstała w 1602 roku i taka data widnieje na portalu. Pierwotnie była to budowla trójskrzydłowa, jednak do dziś przetrwała ona w kształcie litery L. Przy pałacu znajdują się zabudowania gospodarcze oraz park. Po wojnie znajdował się tu magazyn płodów rolnych, a następnie obiekt stał nieużywany przez niemalże 10 lat. Na szczęście w latach 1970-1974 przeprowadzono gruntowny remont, a następnie swoją siedzibę znalazło tu Muzeum Archeologiczne Środkowego Nadodrza. W narożach można jeszcze zobaczyć dekorację sgraffitową. Wnętrza Ze względu na powojenne dzieje pałacu, jego wyposażenie nie zachowało się. Na parterze mamy drewniane stropy, a w jednej z sal na piętrze (sala rycerska pełniąca niegdyś funkcję kaplicy luterańskiej) zobaczyć…
-
Sława - Pałac
Pierwotnie w miejscu tym stał drewniany zamek. W 1468 roku teren został wykupiony przez Melchiora von Rechenbrega (znanego m.in. z Borowa Polskiego), który wybudował tu zamek murowany. Przebudowany w XVI wieku zamek został zniszczony w 1721 roku w pożarze miasta, a część jego murów posłużyła jako podstawa do wybudowania zupełnie nowego pałacu. Właścicielami tej posiadłości została rodzina Barwitzów, której herby możemy jeszcze oglądać na bramie wjazdowej (od strony rynku), natomiast nad wejściem do pałacu widnieje herb rodu von Haugwitz (przejęła pałac w 1844 roku). Na dziedzińcu przed wejściem do pałacu stoi figura św. Jana Nepomucena, przeniesiona tu w 1743 roku z rynku (miejscowi protestanci uważali, że nie powinna stać w…
-
Toporów - Pałac myśliwski
Pałac stoi przy głównej drodze przebiegającej przez Toporów. Jest to budowla sporych rozmiarów, zbudowana w stylu neogotyckim, mająca bardzo zróżnicowaną formę. O ile część środkowa jest symetryczna, to części boczne nie mają ze sobą nic wspólnego. Uwagę zwracają wieże i stożki zdobiące pałac, szczególnie wyższa północna wieża z krenelażem, wieżyczkami oraz iglicą. Z kolei większą, ale „spokojniejszą” część południową urozmaica okrągła klatka schodowa w formie wieżyczki zwieńczonej iglicą z rokiem 1882. Pałac został zbudowany w ostatniej ćwierci XIX wieku na miejscu dworu pochodzącego z XVII wieku. Po II Wojnie Światowej budynek miał szczęście być używanym przez instytucje. Po remoncie przeprowadzonym w 1988 roku został przekazany na potrzeby Domu Pomocy Społecznej.…
-
Trzebiechów - Pałac
Pierwotnie stał w tym miejscu dwór czeskiego rodu Troschków. W 1876 roku na bazie istniejącego obiektu budowli Heinrich VII Prince Reuss (pruski dyplomata) rozpoczął budowanie głównego gmachu nowego pałacu, w którym mieszkał od 1894 roku. Za jego życia dobudowano także skrzydło boczne. Książę zmarł w Trzebiechowie w 1906 roku. Po wojnie początkowo pałac początkowo nie miał szczęścia i zaczął popadać w ruinę. Na szczęście pod koniec lat 70-tych rozpoczęto jego odbudowę i przystosowano go do celów oświatowych. Aktualnie znajduje się w nim m.in. szkoła, ale z uwagi na duże koszty utrzymania sporego obiektu gmina rozpoczęła poszukiwania nowego właściciela. Teren pałacowo-parkowy nie jest trudny do znalezienia, bowiem zajmuje ogromny obszar, a…
-
Wiechlice - Pałac
Pałac powstał pod koniec XVIII wieku, wybudowany przez kolejnego właściciela tych dóbr – Georga Siegmunda Neumanna, którego potomkowie zarządzali tym terenem aż do 1945 roku. Pałac znajduje się w północnej (starszej) części Wiechlic i zdecydowanie łatwiej dojechać tutaj od strony Szprotawy (kierunek na Niegosławice). W czasach powojennych pałac należał do miejscowego PGR-u, a mieściły się w nim biura oraz mieszkania. Jak wiele tego typu obiektów pałac został opuszczony i zaczął popadać w ruinę. Jego drugie życie zaczęło się w 2007 roku, gdy został kupiony przez prywatnego właściciela. Dziś nie tylko pałac, ale także dawne zbudowania gospodarcze, zostały zaaranżowane na obiekty turystyczno-wypoczynkowe o wysokim standardzie. Charakterystycznym elementem pałacowego frontu jet portyk,…
-
Zabór - Pałac
Barokowa rezydencja powstała w II połowie XVII wieku w stylu francuskim. Fundatorem był hrabia von Dünnewald. Właściciele zmieniali się dość często, a jednym z nich był syn króla Augusta Mocnego i hrabiny Cosel. W 1745 roku wybuchł pożar, a efektem odbudowy pałacu są dwie wieże, przy czym jedna (południowa) została przykryta charakterystycznym hełmem, a północna nigdy nie została ukończona i widoczna jest właściwie tylko z tamtej strony. Do pałacu wchodzi się przez murowany most wiodący nad dawną fosą, a mostem przechodzi się przez bramę na dziedziniec. Uwagę zwraca ozdobna brama i herb Friedricha Augusta Cosel na ozdobnym tle zawierającym m.in. elementy uzbrojenia (Panoplia). Wejście na teren pałacowy prowadzi przez efektowną,…
-
Żagań - Pałac i park książęcy
Żagański pałac ma długą i bogatą historię, która się samej końcówki XIII wieku, gdy książę Konrad II Garbaty po oddaniu dotychczasowego zamku zakonowi augustianów rozpoczął budowę nowej siedziby. Niebyt wiele wiadomo o tamtej warowni, która nie miała jakoś specjalnie wiele szczęścia, bowiem żadnemu z właścicieli nie było dane zakończyć własnej spójnej koncepcji. Czasy, gdy obiekt zaczął się zmieniał z budynku obronnego na rezydencję, to okres, gdy Żaganiem rządził książę Albrecht von Wallenstein, który wybudował czteroskrzydłową renesansową rezydencję obronną w I połowie XVII wieku. Po jego śmierci pałac został zniszczony przez mieszkańców, a kolejne zmiany nastąpiły po ok. 40 latach, gdy właścicielem został książę Lobkowitz. Okres największego rozkwitu rezydencji, to przejęcia…
-
Żary - Pałac Promnitzów
Zbudowany na terenie podzamcza sporych rozmiarów powstawał w I połowie XVIII wieku z inicjatywy ówczesnego właściciela Żar Erdmanna II von Promnitza, który był wówczas szambelanem Augusta II. Tak naprawdę dopiero z góry widać, że pałac ma kształt prostokąta z ukośnym wschodnim bokiem, a wewnątrz znajduje się dziedziniec o powierzchni ok. 900 m². W skład założenia wchodził m.in. park znajdujący się na północ od pałacu. Do dziś przetrwała Błękitna Brama będą aktualnie wejściem do parku miejskiego. Do dziś przetrwała także Akademia Rycerska wchodząca w skład szpitala wojskowego oraz budynki należące do dawnego folwarku. Pałac stosunkowo niedługo pełnił rolę rezydencji, bowiem Promnitzowie już 37 lat po zakończeniu budowy sprzedali obiekt Saksonii. W…
-
Zatonie - Pałac
Pierwotnie stał w tym miejscu barokowy dwór zbudowany w latach 1685-1689. Właścicieli posiadłości było wielu, jednak obecny pałac najbardziej jest kojarzony z Dorotą de Talleyrand-Périgord (herb Talleyrandów pozostał w attyce). Księżna, choć mieszkała tu tylko cztery lata, zmieniła dwór w klasycystyczny pałac, założyła park oraz poleciła wznieść oranżerię i cieplarnię. Gościła w Zatoniu m.in. cara Mikołaja I, kompozytora Franciszka Liszta oraz pisarza Wiktora Hugo. Niestety, pałac został spalony przez Armię Czerwoną w 1945 roku i dziś ma status trwałej ruiny, stanowiąc plener dla wielu sesji zdjęciowych. W 2018 roku przeprowadzone zostały prace mające na celu uporządkowanie terenu, udostępnienie pałacu do zwiedzania jako trwałej ruiny oraz przywrócenie okolicy jej parkowego charakteru.…
