-
Bogaczów – Kościół św. Wawrzyńca
Bogaczowski kościół jest gotycką budowlą, której powstanie datuje się na XIV wiek. Zbudowany jest z kamienia polnego i rudy darniowej, a dzięki temu, że nie jest otynkowany prezentuje się bardzo atrakcyjnie. Niewątpliwie uwagę zwraca bardzo wysoka wieża, świadcząca zapewne o zamożności miejscowych właścicieli. Wieża została dobudowana od strony zachodniej w XVI wieku, czyli zapewne w okresie zbliżonym do powstania pierwszej wersji pałacu. Od strony północnej dodano zakrystię. Całość prezentuje się naprawdę okazale. Teren otoczony jest kamiennym murem, a wejściem jest otynkowana brama. Niewątpliwego uroku dodają płyty nagrobne, wmurowane w różne części zewnętrznych ścian kościoła. Głęboko umieszczone okna oraz drzwi, szczególnie w części prezbiterialnej, podkreślają wiekowość tej świątyni. Nie udało mi…
-
Zabór – Pałac
Barokowa rezydencja powstała w II połowie XVII wieku w stylu francuskim. Fundatorem był hrabia von Dünnewald. Właściciele zmieniali się dość często, a jednym z nich był syn króla Augusta Mocnego i hrabiny Cosel. W 1745 roku wybuchł pożar, a efektem odbudowy pałacu są dwie wieże, przy czym jedna (południowa) została przykryta charakterystycznym hełmem, a północna nigdy nie została ukończona i widoczna jest właściwie tylko z tamtej strony. Do pałacu wchodzi się przez murowany most wiodący nad dawną fosą, a mostem przechodzi się przez bramę na dziedziniec. Uwagę zwraca ozdobna brama i herb Friedricha Augusta Cosel na ozdobnym tle zawierającym m.in. elementy uzbrojenia (Panoplia). Wejście na teren pałacowy prowadzi przez efektowną,…
-
Nietków – Park pałacowy
Pierwsza budowla należąca do rodziny von Rothenburg powstała prawdopodobnie pod koniec XIV wieku. Pałac znany z przedwojennych fotografii, które można znaleźć w internecie, zbudował kolejny właściciel pod koniec XVIII wieku. W II połowie XIX wieku założono otoczenie parkowe. Niestety, zabudowania nie przetrwały spotkania z Armią Czerwoną. Wyposażenie zostało w ogromnej większości wywiezione, a sam pałac podpalono. Pozostałe ruiny rozebrano w latach 70-tych. Dziś można w Nietkowie zobaczyć pozostałości bramy z wmurowanymi płytami nagrobnymi przedstawicieli rodziny von Rothenburg, niewielkie fragmenty muru otaczającego niegdyś posiadłość, pozostałości parku z ciekawymi drzewami oraz miejsce po fontannie. Teren nie jest trudny do znalezienia, bowiem zlokalizowany jest w centrum wsi, naprzeciwko kościoła. Pierwszy raz byłem tam…
-
Klępsk – Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
Kościół powstał w drugiej połowie XIV wieku jako drewniana świątynia katolicka. Charakterystyczna drewniana wieża pochodzi z początku drugiej połowy XVII wieku. Kiedy patrzy się na budynek z zewnątrz wygląda on bardzo niepozornie. Ot, jeden z wielu starych wiejskich kościółków. Wystarczy jednak przekroczyć jego próg, aby przenieść się do innego świata. Najstarszymi elementami wyposażenia są ołtarz szafiasty oraz umieszczona w jego centrum rzeźba Maryi z Dzieciątkiem. Dzisiejszy wygląd i wystrój wnętrza jest efektem przejęcia świątyni przez protestantów. Z końca XVI wieku pochodzą chrzcielnica, empory oraz chór. Z kolei z początku XVII wieku pochodzą: ambona, predella (podstawa, na której stoi ołtarz), zwieńczenie ołtarza oraz większość malowideł. Ciekawostką jest to, że wejścia na…
-
Bojadła – Pałac Kottwitzów
Pochodzący z pierwszej połowy XVIII wieku pałac znajduje się w centrum wsi, a jego zlokalizowanie ułatwiają dwie kordegardy (budynki dla wart, z charakterystycznymi hełmami zbudowano w stylu barokowym w latach trzydziestych XVIII wieku) stojące obok bramy wjazdowej. Pałac ma kształt litery E, z wysuniętymi skrzydłami oraz dużym ryzalitem. W przeciwieństwie do podobnych budowli, pomimo wieloletnich zaniedbań mury z zewnątrz wciąż wyglądają całkiem dobrze (całkiem dobrze zachował się sporych rozmiarów tympanon oraz portal). Po II wojnie światowej został, jak inne tego typu obiekty, przejęty przez państwo. Obecnie budynek wraz z terenem jest oczywiście własnością prywatną, więc wstęp tam jest zabroniony. Ciekawostką jednak jest to, że przed bramą wejściową jest ogłoszenie z…
-
Drzonów – Lubuskie Muzeum Wojskowe
Muzeum rozpoczęło swoją działalność w zaadoptowanym do tego celu drzonowskim pałacu pod koniec lat 70-tych jako jednostka podległa Muzeum Ziemi Lubuskiej. Od 8 maja 1985 roku działa na własny rachunek, a data – przeddzień ówczesnego Dnia Zwycięstwa – na pewno nie była przypadkowa. Obecnie ekspozycje dostępne są we wnętrzach pałacu (wystawy: Broń dawna, Gabinet myśliwski, Żołnierz polski 1914-1945, Żołnierz polski po 1945 roku), w pawilonie oraz przede wszystkim w plenerze, gdzie znajduje się m.in. bogata kolekcja sprzętu ciężkiego oraz lotnictwa.
-
Ochla – Muzeum Etnograficzne
Formalnie skansen powstał w 1982, choć wcześniej na tym terenie działał Zielonogórski Park Etnograficzny, a Chałupę z Potrzebowa pochodząca z 1675 roku – najstarszy i jeden z najważniejszych zabytków dzisiejszego muzeum, pozyskano w 1973 roku. Obecnie w skansenie można zobaczyć ponad 60 różnego rodzaju obiektów pochodzących z okolic Zielonej Góry oraz sąsiednich regionów. Prowadzona jest tutaj także uprawa winorośli, zboża, chmielu, a muzeum organizuje wiele imprez dla dzieci oraz dorosłych. Skansen bywa także jednym z ciekawszych plenerów dla sesji zdjęciowych młodych par.
-
Świdnica – Muzeum Archeologiczne Środkowego Nadodrza
Pełna nazwa brzmi Muzeum Archeologiczne Środkowego Nadodrza w Zielonej Górze z siedzibą w Świdnicy. Początek instytucji datuje się na 1958 rok, kiedy to powołano do życia dział archeologiczny funkcjonujący w ramach Muzeum Ziemi Lubuskiej. W związku z wieloma pracami wykopaliskowymi i pozyskiwaniem coraz większej ilości eksponatów należało dla działu znaleźć nową lokalizację, na którą przeznaczono wyremontowany w latach 1970-1974 pałac Kittlitzów w Świdnicy. Jednostka usamodzielniła się w 1982 roku. Obecnie w muzeum można oglądać ekspozycje stałe: Łowcy i rolnicy epoki kamienia na Środkowym Nadodrzu, Wicina – gród metalurgów sprzed 2500 lat, Środkowe Nadodrze u schyłku starożytności, Obrona granicy zachodniej państwa polskiego za panowania Piastów.
-
Świdnica – Kościół św. Marcina
Kościół znajduje się w centrum wsi, przy ul. Długiej, blisko skrzyżowania z drogą prowadzącą do Ochli. Trudno go nie zauważyć, bo sporych rozmiarów wieża jest widoczna z daleka. Kościół zbudowany został w XIV w. (na stronie diecezji można znaleźć informację, że parafia była erygowana w 1357 roku) z kamienia oraz cegły. Wieża jest nieco „młodsza” od reszty, bo powstała dopiero w ostatnim dwudziestoleciu XVI w. Sama świątynia jest kościołem jednonawowym z wyodrębnionym prezbiterium. Przy kościele znajduje się barokowa plebania z drugiej połowy XVIII w. Wnętrze Wnętrze kryje w sobie kilka bardzo cennych zabytków, których kilka udało mi się sfotografować. Są tu m.in. barokowe ołtarze, XVIII-wieczna ambona, XIX-polichromie (w prezbiterium przedstawiają…