-
Zielona Góra – Park Kolei Szprotawskiej
29 stycznia 2013 roku Rada Miasta podjęła decyzję o nazwaniu tego miejsca Parkiem Kolei Szprotawskiej, choć słowo park jest tutaj nazwą trochę na wyrost, bo ten zielony teren pomiędzy ulicami Ogrodową oraz Jaskółczą jest raczej skwerem. Nazwa nawiązuje do znajdującej się obok stacji kolejowej, a właściwie tego, co jeszcze po niej zostało, a zostało niestety niewiele. Sam park ma swój urok, a w ostatnim czasie sporo się tu zmieniło na lepsze. Ziemne alejki wyłożono kostką brukową, dzięki czemu można tędy chodzić także podczas deszczowej pogody, zbudowano mały plac zabaw. I tylko pobliskie garaże jakoś nie pasują do krajobrazu. Wracając do nazwy, to decyzja radnych jest swego rodzaju zadośćuczynieniem za bezpowrotne…
-
Zielona Góra – Gmina Żydowska
Formalnie Żydzi mogli uzyskać obywatelstwo w pruskich miastach po wydaniu w 1812 roku „Edyktu o prawie obywatelstwa dla Żydów”, dzięki któremu uzyskali oni prawo do swobodnego osiedlania się i zakupu ziemi. 3 grudnia 1814 roku powstał cmentarz żydowski przy dzisiejszej ulicy Chmielnej, którą to datę można uznać jako powstanie gminy żydowskiej w Zielonej Górze. Po kolejnym półwieczu nowe regulacje prawne dały Żydom pełnię praw cywilnych oraz politycznych, dzięki czemu mieli oni coraz większy udział życiu gospodarczym. Jak można dowiedzieć się z informacji na stronie www. sztetl.org.pl, w wykazie płatników podatku dochodowego za rok 1880/1881 w pierwszej piątce płacących najwyższy podatek było aż czterech przedstawicieli społeczności żydowskiej, a Wilhelm Levysohn został…
-
Zielona Góra – Kopalnie węgla brunatnego
Pokłady węgla brunatnego w okolicach Zielonej Góry odkryte zostały w 1838 roku przez kupca Carla Adolpha Pohlenza, a pierwszy transport wyjechał na powierzchnię prawdopodobnie w 1841 roku. Powstało wiele szybów głębinowych na zachodnich terenach miasta oraz w okolicznych wioskach. W 1884 roku powstała fabryka brykietów jako odpowiedź na poprowadzenie przez miasto linii kolejowej, czyli łatwiejszy dostęp do węgla z innych regionów. Węgiel brunatny wykorzystywany był przede wszystkim w miejscowym przemyśle (paliwo do maszyn parowych) oraz jako materiał opałowy w domach. Jednym z największych odbiorców była fabryka tkanin F. G. Förstera (późniejsza Polska Wełna). Po doprowadzeniu prądu elektrycznego węgiel służył do jego wytwarzania. Po II wojnie światowej miejscowy węgiel brunatny wykorzystywano…
-
Zielona Góra – Kolej Szprotawska
Mierząca niespełna 51 km lokalna linia kolejowa łącząca Zieloną Górę ze Szprotawą otwarta została w 1911 roku w wyniku porozumienia lokalnych przemysłowców oraz samorządów. Ponieważ ówczesne państwo pruskie nie było zainteresowane finansowaniem takich inwestycji, znaleziono prywatnego inwestora. Wszystko zaczęło się w 1897 roku od spotkania w dzisiejszych Siecieborzycach, a pod koniec maja 1910 roku zarejestrowano spółkę Kleinbahn Grünberg–Sprottau AG. Będąca przykładem oddolnej inicjatywy mieszkańców regionu kolejka umożliwiała transport materiałów przemysłowych, płodów rolnych, a także ludzi pomiędzy dwoma miastami. Po wojnie nie wykorzystywano już tego połączenia, więc linię rozebrano pozostawiając jedynie jej zielonogórski odcinek, dzięki któremu zapewniano dostawy do miejscowych fabryk (Dekora, Falubaz, Polmos, Winiarnia, Browar, Polska Wełna, Zefam). W latach 90-tych…
-
Nowa Sól – Park Krasnala
Spory teren położony w pobliżu portu, przeznaczony przede wszystkim dla dzieci. Nazwa związana jest z zagłębiem produkcji krasnali ogrodowych (przy wejściu znajdują się dwa największe krasnale ogrodowe na świecie). Teren podzielono na kilka części: plac zabaw, alejki z „ogrodowymi” zwierzętami, mini zoo, czyli mi.in kozy, owce, wiewiórki, daniele, a także płatne atrakcje, czyli sala zabaw, kolejka dla najmłodszych itp. Pomysłów na przyszłość nie brakuje, więc park będzie powiększany. Dobre miejsce do spędzenia czasu z milusińskimi, a dla podróżujących – możliwość zatrzymania się na odpoczynek.
-
Nowa Sól – Ratusz solny
Według dostępnych źródeł jest to najstarszy budynek Nowej Soli – powstał w latach 1574 – 1575. Początkowo pełnił funkcję cesarskiego urzędu solnego, a od 1820 roku był siedzibą władz miejskich. Charakterystyczna wieża, widoczna z wielu miejsc, nie była elementem pierwotnego wyglądu, ale wybudowana została dopiero w XX wieku, zastępując swą dużo skromniejszą poprzedniczkę.