Zabór – Pałac

Barokowa rezydencja powstała w II połowie XVII wieku w stylu francuskim. Fundatorem był hrabia von Dünnewald. Właściciele zmieniali się dość często, a jednym z nich był syn króla Augusta Mocnego i hrabiny Cosel. W 1745 roku wybuchł pożar, a efektem odbudowy pałacu są dwie wieże, przy czym jedna (południowa) została przykryta charakterystycznym hełmem, a północna nigdy nie została ukończona i widoczna jest właściwie tylko z tamtej strony.

Do pałacu wchodzi się przez murowany most wiodący nad dawną fosą, a mostem przechodzi się przez bramę na dziedziniec. Uwagę zwraca ozdobna brama i herb Friedricha Augusta Cosel na ozdobnym tle zawierającym m.in. elementy uzbrojenia (Panoplia). Wejście na teren pałacowy prowadzi przez efektowną, choć niezbyt wyeksponowaną bramę, a sam główny obiekt otoczony jest przez rozległy park.

Po II Wojnie Światowej pałac został przekazany na ośrodek szkolenia, a po pożarze w 1956 roku na szczęście odbudowano go i urządzono w nim zamknięty ośrodek przeciwgruźliczy dla dzieci.

Na terenie przypałacowym zobaczyć można barokowe oficyny z XVIII, przystosowane po wojnie do funkcji związanych z przeznaczeniem samego pałacu. Ze względu na zamknięty charakter obiektu, nie jest on przeznaczony do zwiedzania.