-
Iłowa – Park dworski
Odwiedziłem iłowski park, znajdujący się na terenie dawnego pałacu, już po jego rekompozycji, dzięki której odzyskał choć część dawnej świetności. W parku zidentyfikowano prawie 1800 drzew, wśród których przeważają dęby, graby, olsze czarne i klony. Najciekawszym drzewem, przynajmniej według mnie, jest jednak buk pospolity – odmiana zwisająca. W całość bardzo ładnie wkomponowana jest przepływająca tędy rzeczka Czerna Mała oraz stawy. W ogrodzie chińskim znajdują się najbardziej charakterystyczne elementy parku, czyli dwie bramy księżycowe, czyli mury zawierające dwa oraz trzy okna. Pomiędzy bramami ulokowano fontannę. Całość wygląda bardzo malowniczo, więc świetnie nadaje się zarówno na spacery, jak i sesje fotograficzne. Inną budowlą jest mostek miłości, czyli fantazyjne przejście nad drogą. Ciekawą…
-
Iłowa – Pałac
Początki iłowskiego pałacu w dzisiejszym kształcie sięgają 1626 roku, gdy powstała pierwsza jego część – renesansowy budynek z wieżą, w przyziemiu której znajduje się wejście ozdobione kamiennym portalem. Na początku XVIII wieku dobudowane zostało barokowe skrzydło, które 200 lat później przedłużono o część zwieńczoną cebulastym hełmem. Pałac na szczęście zachował się w całości. Obecnie w budynku mieści się Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych. Na terenie pałacowym znajduję się także zabudowania folwarczne, pochodzące z początku XX wieku, stylizowane na budynki szachulcowe. Wyróżniającym się obiektem jest budynek przy ul. Żagańskiej, będący jednocześnie bramą wjazdową.
-
Gubin – Kościół św. Trójcy
Kościół ten jest w pewnym sensie wyjątkowy, bo na tych terenach został wybudowany 1860 roku w jako świątynia katolicka. Co więcej, w latach trzydziestych XX wieku pojawiła się konieczność jego rozbudowy, w wyniku której dotychczasowa nawa stała się transeptem. Stąd dziś wygląd tego obiektu, z uwagi na dwie absydy w dwóch różnych płaszczyznach, wydaje się być lekko niespójny. Nad całością dominuje smukła, wysoka wieża. Kościół stoi na wysokim wzgórzu, z którego rozciąga się ładny widok na ruiny fary i ratusz, a także na niemiecką część miasta, ale trzeba pamiętać, że prowadząca do niego ulica jest drogą jednokierunkową.
-
Gubin – Mury miejskie
Pierwsze ceglane mury miejskie w Gubinie powstały w XIV wieku, a rozbudowywane były przez kolejne dwa stulecia. W XIX wieku obwarowania przestały spełniać swoją rolę, a ponieważ były w kiepskim stanie, zaczęto je rozbierać. Do dziś pozostała zbudowana w 1530 roku wieża Bramy Ostrowskiej (nie da się jej nie zauważyć, bo stoi na środku ulicy 3 Maja), znajdujący się obok niej niewielki fragment murów oraz będąca obecnie na prywatnej posesji szesnastowieczna Baszta Dziewicza. Swego rodzaju dodatkiem jest postawiona pod koniec XIX wieku brama ozdobna oraz mur stylizowany na obronny przy ul. Dąbrowskiego.
-
Gubin – Ratusz
Dawna siedziba miejskich rajców jest obok ruin fary jedyną pozostałością po przedwojennej gubińskiej starówce. Odbudowa ratusza dobiegła końca ponad 40 lat od zakończenia II wojny światowej. Dzięki niej możemy dziś zobaczyć elementy architektury gotyckiej oraz renesansowej. Najbardziej charakterystycznymi cechami ratusza są smukła wieża z początku XVI wieku oraz renesansowe szczyty z drugiej połowy XVII wieku. Obecnie w budynku dawnego ratusza mieści się dom kultury, a w podziemiu znajduje się lokal gastronomiczny z wejściem w przyziemiu wieży.
-
Gubin – Ruiny kościoła św. Trójcy
Mury największej świątyni w regionie stoją w centrum miasta, obok ratusza, ok. 200 metrów od mostu granicznego. Dzisiejszy wygląd jest efektem walk toczonych w mieście pod koniec II wojny światowej. Po wojnie kościół nie został odbudowany i na chwilę obecną ma status trwałej ruiny. Kościół w obecnym kształcie jest wynikiem rozbudowy poprzedniej świątyni, która miała miejsce pod koniec XIV wieku. Kolejne modernizacje trwały jeszcze przez niemalże 200 lat, a kolejne stulecia nie przyniosły już większych zmian. Najbardziej charakterystycznym elementem jest wysoka wieża, do której od strony nawy przymocowano schody prowadzące do odbudowanej niedawno latarni.
-
Dąbrówka Wielkopolska – Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP
Świątynia została zbudowana w drugiej połowie XVII wieku, na miejscu wcześniejszej drewnianego kościoła. Obiekt był rozbudowywany dwukrotnie – w XVIII wieku oraz pod koniec lat 70-tych XX wieku, kiedy to powiększono budynek od stron południowej i zachodniej. Na zewnętrznej ścianie umieszczone są tablice upamiętniające ks. Ludwika Zimmermana – proboszcza tutejszej parafii w latach 1867-1887 oraz dwunastu Polaków – mieszkańców Dąbrówki Wielkopolskiej, którzy zginęli w więzieniach i obozach w latach 1939-1945. Obok kościoła, od południowej strony, stoi drewniana dzwonnica z połowy XIX wieku.
-
Dąbrówka Wielkopolska – Pałac
Pałac stoi w centrum wsi, a patrząc z drogi widać jego odbicie w pobliskim stawie. Zaprojektowany został jako połączenie neorenesansowych stylów niemieckich i angielskich, a powstał w połowie XIX wieku. Charakterystycznymi cechami są cztery wieżyczki na rogach budynku oraz spore ryzality znajdujące się zarówno od frontu, jak i od strony parkowej. Nad wejściem przetrwał herb rodziny von Schwartzenau – budowniczych rezydencji. Pałac na chwilę obecną jest w przyzwoitym stanie, jednak gmina nie ma za bardzo pomysłu co z nim zrobić, bowiem wybudowana została nowa sala, która przejęła jego kulturalne funkcje.
-
Chotków – Dwór obronny
Pierwotny dwór obronny pochodził z XV wieku, jednak w późniejszych okresach był przebudowywany zgodnie z ówczesnymi zasadami (barokowy charakter nadano na początku XVIII wieku). Dwór znajduje się w centrum wsi, naprzeciw drogi prowadzącej na Jelenin, jednak ponieważ jest położony ok. 150 m od ulicy i otoczony zabudowaniami, więc można go z samochodu nie zauważyć. Szczególną cechą chotkowskiego dworu są basteje (przetrwały dwie z czterech), które wraz z fosą i murem nadawały mu niegdyś obronny charakter. Lewa basteja jest zabezpieczona opaskami, ponieważ widać na niej pęknięcia Obecnie, jak większość tego typu obiektów, dwór jest własnością prywatną, a jego stan jest taki, jak widać na zdjęciach – na oko zupełnie przyzwoity, oczywiście…
-
Chotków – Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Kościół znajduje się na początku wsi, jadąc od strony Wichowa. Na pierwszy rzut oka jest to to bardzo wiekowa budowla. Dostępne materiały podają koniec XIII wieku jako czas jej powstania. Teren kościoła otoczony jest XV-wiecznym murem, a wejściem jest nieco młodsza wieża bramna. Niestety, z uwagi na zły stan techniczny kościoła i groźbę zawalenia, obecnie prowadzone są prace mające na celu uratowanie tego cennego zabytku. Z tego powodu możliwe jest zobaczenie kościoła wyłącznie z drogi. Po raz drugi przyjechałem tu po sześciu latach – na jesień 2020 roku. Kościół jest udostępniony dla celów sakralnych, został zabezpieczony, choć stan ścian wygląda różnie. Wewnątrz byłem tylko przez chwilę, ponieważ odprawiana była msza…
-
Chlastawa – Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Drewniany kościół został zbudowany w pierwszej połowie XVII wieku jako świątynia ewangelicka. Odnalezienie go nie sprawia żadnej trudności, bowiem zlokalizowany jest przy głównej drodze prowadzącej przez Chlastawę. Przed kościołem stoi drewniana dzwonnica z końca XVII wieku. W trakcie mojego pobytu przeprowadzane były prace remontowe związane z dachem, więc nie miałem możliwości zobaczenia wnętrza.
-
Chichy – Kościół św. Jana Chrzciciela
Gotycki kościół znajduje się w miarę blisko (ok. 400 m) od drogi nr 12. Charakterystyczną jego cechą jest wysoki, ostro zakończony hełm. Teren świątyni otoczony jest kamiennym murem, a wejściem jest solidna otynkowana brama, nakryta drewnianym dachem. Niestety, podczas mojego pobytu brama była zamknięta, więc nie miałem możliwości ani zobaczenia budowli z bliska, ani tym bardziej zapoznania się z jej wnętrzem. A według dostępnych materiałów warto przyjechać w tym celu jeszcze raz.
-
Chichy – Pałac
Zbudowany w pierwszej połowie XVIII wieku pałac znajduje się w południowej części wsi. Otoczony jest murem, a na jego terenie znajduje się park oraz staw. Do bramy wejściowej trzeba dojechać wąską dróżką wzdłuż muru. Podobnie jak inne tego typy obiekty został po wojnie zagospodarowany przez miejscowy PGR i z czasem zatracał swój pałacowy charakter. Na szczęście znalazła się właścicielka, która aktualnie odnawia budynek, przywracając mu blask. Przy bramie jest informacja, że jest to teren prywatny, więc nie wchodziłem dalej. Obok wejścia znajduje się tablica informująca o przeszłości pałacu.
-
Bojadła – Kościół św. Teresy od Dzieciątka Jezus
Kościół znajduje się obok pałacu Kottwitzów, przez których został ufundowany na początku drugiej połowy XVIII wieku. Jest to budowla szachulcowa, zaprojektowana na planie ośmiokąta. Od strony ulicy dobudowana jest drewniana wieża. Wewnątrz, podobnie jak w innych świątyniach ewangelickich, uwagę zwracają empory. Z zabytkowego wyposażenia zachował się przede wszystkim ołtarz, a także organy oraz widoczne obok ołtarza epitafium. Skromny z zewnątrz kościół, robi wewnątrz bardzo pozytywne wrażenie. Po wejściu z przyjemnością oglądałem zarówno poszczególne jego elementy, jak i całość. Pomyślałem sobie, że to miejsce, które pomaga w skupieniu. Obok kościoła znajduje się parterowa plebania, zbudowana na przełomie XVIII i XIX wieku.
-
Bojadła – Pałac Kottwitzów
Pochodzący z pierwszej połowy XVIII wieku pałac znajduje się w centrum wsi, a jego zlokalizowanie ułatwiają dwie kordegardy (budynki dla wart, z charakterystycznymi hełmami zbudowano w stylu barokowym w latach trzydziestych XVIII wieku) stojące obok bramy wjazdowej. Pałac ma kształt litery E, z wysuniętymi skrzydłami oraz dużym ryzalitem. W przeciwieństwie do podobnych budowli, pomimo wieloletnich zaniedbań mury z zewnątrz wciąż wyglądają całkiem dobrze (całkiem dobrze zachował się sporych rozmiarów tympanon oraz portal). Po II wojnie światowej został, jak inne tego typu obiekty, przejęty przez państwo. Obecnie budynek wraz z terenem jest oczywiście własnością prywatną, więc wstęp tam jest zabroniony. Ciekawostką jednak jest to, że przed bramą wejściową jest ogłoszenie z…