Zielona Góra – Kościół Matki Bożej Częstochowskiej

Świątynia została wzniesiona w obrębie murów miejskich w latach 1747-1749 jako zbór ewangelicki. 80 lat później dobudowano wieżę, która jest dziś, obok wież ratuszowej oraz konkatedralnej, najbardziej charakterystycznym elementem zielonogórskiej starówki. Po II wojnie światowej kościół został przejęty przez katolików, ale dopiero od 1987 roku jest kościołem parafialnym (wcześniej należał do parafii św. Jadwigi).

W połowie lat 80-tych stan budowli przedstawiał się niezbyt korzystnie i dopiero prace konserwacyjne przeprowadzone pod koniec tej dekady przywróciły kościołowi dzisiejszy blask.

Widok z zewnątrz

Obiekt jest zbudowany na planie krzyża greckiego z prezbiterium skierowanym na wschód (kościół orientowany). Obiekt ma konstrukcję ryglową, czyli posiada szkielet drewniany wypełniony cegłami. Ciekawostką jest to, że wśród materiałów użytych do budowy znalazły się cegły z rozbieranych w XVIII wieku murów miejskich. Jest to największa tego typu budowla w województwie lubuskim.

Wnętrze

Po wejściu do kościoła spore wrażenie robią dwukondygnacyjne drewniane empory. Otaczające całe wnętrze. Teren za prezbiterium został zaadaptowany na sale, w których niegdyś odbywały się lekcje religii.

Nad głównym wejściem znajduje się prospekt organowy z 1752 roku oraz organy pochodzące z początku XX wieku.

Wyposażenie

We wnętrzu zachowało się bardzo dużo elementów oryginalnego wyposażenia. Główną część prezbiterium stanowi barokowy ołtarz główny z 1749 roku. Nawa od prezbiterium oddzielona jest cancellum z 1747 roku, a obok znajduje się wykonana w podobnym stylu ambona. Przy południowej kruchcie znajduje się kamienna rokokowa chrzcielnica.

We wschodniej stronie kościoła znajdują się liczne epitafia.