Nowogród Bobrzański – Kościół św. Bartłomieja Apostoła

Dzisiejszy kształt świątyni jest co najmniej dziwny, bowiem jest to połączenie starej gotyckiej części budowanej z kamienia polnego oraz nowej, pochodzącej z lat 80-tych XX wieku. Można powiedzieć, że Kościół św. Bartłomieja Apostoła jest niejako symbolem dziejów miasta.

Jego początki sięgają I połowy XIII wieku, bowiem zbudowany został przez zakon augustianów, dla których był świątynią klasztorną w latach 1217-1227, czyli do czasu przeniesieniu się zakonników do świątyni leżącej dziś po drugiej stronie drogi nr 27. Jako że Nowogród Bobrzański leżał stosunkowo blisko wydarzeń związanych z reformacją, więc dość szybko dotarł tu protestantyzm, a omawiana świątynia służyła gminie ewangelickiej w latach 1540-1668. W późniejszych latach los nie oszczędzał budowli, która niszczona była przez m.in. pożar i huragan, a zniszczeniu ulegało m.in. sklepienie oraz wieża. Przebywające tu wojska napoleońskie wykorzystały kościół jako magazyn wojenny.

Po II Wojnie Światowej kościół nie był użytkowany i popadał w ruinę. Odbudowany i powiększony od strony południowej został dopiero w latach 1981-1984. W wyniku tych prac świątynia uzyskała dzisiejszy kształt. Kościół należy do parafii pw. Wniebowzięcia NMP.

Szczerze mówić, gdy patrzyłem z zewnątrz na to dziwne połączenie, nie potrafiłem wyobrazić sobie jak kościół wygląda w środku. Generalnie użytkowana jest nowa część, a południowa ściana starego kościoła jest niejako zakończeniem prezbiterium. Natomiast w starym kościele znajduje się de facto osobna kaplica z własnym gotyckim ołtarzem. Przejściem pomiędzy oboma częściami jest prezbiterium nowej części. Wszystko może wydawać się skomplikowane, ale ten pomysł jednocześnie umożliwił wiernym korzystanie z nowej świątyni, a jednocześnie uchronił zabytkową część przed zrujnowaniem.