Jadąc przez wieś nietrudno zauważyć drewniany kościółek z wieżą zwieńczoną kopułą z iglicą, choć nie stoi bezpośrednio przy głównej drodze. Patrząc z zewnątrz trudno było mi sobie wyobrazić jak wygląda on w środku – gdzie jest nawa, a gdzie prezbiterium. Trochę ma on formę drewnianego domu, jakby w góralskim stylu. Można znaleźć informację, że w tym miejscu znajdował się wcześniejszy kościółek, ale został rozebrany w XVIII wieku. Ponieważ były to tereny luterańskie, więc na początku XIX wieku mieszkańcy wznieśli zbór ewangelicki, który obecną formę uzyskał w 1930 roku. Od wschodniej strony widać szachulcowy szczyt, pod którym znajduje się podcień opart na trzech drewnianych filarach.