Sława (Schlawa)
Sława jest znana przede wszystkim z położenia nad jeziorem Sławskim, przyciągającym tu (szczególnie w sezonie) wielu turystów. Niemniej jednak warto pamiętać, że historia miejscowości sięga XIII wieku, choć do dziś nie pozostały w architekturze pamiątki po tych dawnych czasach.
Z moich obserwacji Sławę, najprościej rzecz ujmując, można podzielić na dwie części: miejską oraz wypoczynkową. W tej pierwszej możemy zobaczyć sporej wielkości pałac (niestety pusty i chyba coraz bardziej niszczejący) wraz z pięknym parkiem, znajdujący się obok kościół św. Michała Archanioła, którego fragmenty „pamiętają” początek XVII wieku. Niedaleko znajduje się rynek, pośrodku którego zbudowany została ewangelicka świątynia z wysoką 46-metrową wieżą. Całość ma niewątpliwie swój urok, ale wg mnie miejscowe władze mogłyby się chyba bardziej zadbać o wizerunek historycznych obiektów.
Do części wypoczynkowej można dojść parkiem. Nie ma tu jakichś spektakularnych hoteli, co jest w sumie sporym plusem. Można skorzystać z któregoś z ośrodków lub pola campingowego. Na styku z parkiem znajduje się niewielka plaża. Jest gdzie spacerować, jest gdzie zjeść czy pobawić się z dzieckiem, można popływać po jeziorze rowerem wodnym lub żaglówką.
Sława ma także swoją tajemnicę związaną z czasami II wojny światowej. Wówczas pałac został przejęty przez Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy. Swój gabinet miał tu także Reichsführer-SS Heinrich Himmler. W okolicy istniał także ośrodek szkoleniowy dla przyszłych kadr marynarskich. Legendą owiane są natomiast eksperymenty i testy wojskowe, które miały odbywać się Jeziorze Sławskim.
-
Kościół Miłosierdzia Bożego
Dzisiejszy kościół został zbudowany w latach 1834-1836 jako zbór ewangelicki Świętej Trójcy. Była to zresztą trzecia w kolejności protestancka świątynia w tym miejscu. Pierwsza powstała w połowie XVIII wieku, ale została zniszczona w pożarze miasta w 1756 roku, natomiast drugą zastąpiono budowlą, którą możemy oglądać do dziś. Położenie na środku rynku, zarezerwowane zwykle dla ratusza, może chyba wskazywać na ogromne wpływy tutejszych ewangelików (zgodnie z ich żądaniem figurę św. Jana Nepomucena usunięto z miejsca publicznego w 1743 roku). Późnoklasycystyczny sławski zbór był jednym z największych w regionie. Kształt jest charakterystyczny dla tego typu obiektów – projekt na planie kwadratu, dwie kondygnacje, trójspadowy dach, a wewnątrz drewniane empory. Charakterystyczna jest na…
-
Kościół św. Michała Archanioła
Pierwszy kościół stanął w tym miejscu prawdopodobnie już w XIII wieku, a z 1404 r. pochodzi informacja o istniejącej w Sławie plebanii. Dość wcześnie dotarła tu reformacja i już w 1524 r. świątynię przejęli ewangelicy – wówczas była to jeszcze budowla drewniana. Obecny kościół został oddany do użytku w 1604 r. jako orientowana jednonawowa świątynia z trójbocznie zamkniętym prezbuterium, zbudowana z kamienia polnego. Jednonawowa bryła jest zakłócona dwukondygnacyjną ceglaną kruchtą, która chyba nie pasuje do całości ani kształtem, ani stylem. Obiekt jest ładnie położony obok pałacu, przy wejściu do parku pałacowego. Wewnątrz znajdują się zabytkowe elementy wyposażenia, ale na razie jeszcze nie miałem okazji ich zobaczyć.
-
Pałac
Pierwotnie w miejscu tym stał drewniany zamek. W 1468 roku teren został wykupiony przez Melchiora von Rechenbrega (znanego m.in. z Borowa Polskiego), który wybudował tu zamek murowany. Przebudowany w XVI wieku zamek został zniszczony w 1721 roku w pożarze miasta, a część jego murów posłużyła jako podstawa do wybudowania zupełnie nowego pałacu. Właścicielami tej posiadłości została rodzina Barwitzów, której herby możemy jeszcze oglądać na bramie wjazdowej (od strony rynku), natomiast nad wejściem do pałacu widnieje herb rodu von Haugwitz (przejęła pałac w 1844 roku). Na dziedzińcu przed wejściem do pałacu stoi figura św. Jana Nepomucena, przeniesiona tu w 1743 roku z rynku (miejscowi protestanci uważali, że nie powinna stać w…
-
Zabudowa mieszkalna
Zabytkową zabudowę mieszkalną Sławy stanowią niewysokie budynki, raczej niezbyt efektowne, zarówno jeśli chodzi o bryłę, jak i detale architektoniczne. Domy te jako całość ukazują nam jednak niezmieniony układ dawnych ulic wyznaczający rynek i drogi do niego prowadzące. Wcześniejsze drewniane zabudowania nie przetrwały pożarów miasta, które wybuchły w 1721 oraz 1765 roku, ale wyznaczyły parcele istniejące do dziś. Najstarsze sławskie domy pochodzą z XVIII wieku, a te najładniejsze, prezentujące styl klasycystyczny powstały w końcu wieku dziewiętnastego.