Łagów (Lagow)

Ze względu na swoje malownicze położenie w środku parku krajobrazowego, nieco na uboczu głównych szlaków, pomiędzy dwoma jeziorami – Łagowskim oraz Trześniowskim – Łagów jest nazywany Perłą Ziemi Lubuskiej. Najłatwiej dojechać tu od strony drogi nr 22 prowadzącej w stronę Świecka.

Historia miasteczka związana jest z zakonem Joannitów, do których należało od roku 1347, a przebywali tu aż do kasacji zakonu w 1810 roku. Przypomina dziś o tym krzyż maltański znajdujący się w herbie Łagowa oraz zbudowany w drugiej połowie XIV wieku zamek (siedziba komandorii), będący najbardziej charakterystycznym elementem tutejszej architektury. Z zamkowej wieży rozpościera się piękny widok na miejscowość.

Obecnie Łagów kojarzony jest przede wszystkim jako miejscowość wypoczynkowa oraz filmowa, bowiem od 1969 roku odbywa się tu najstarszy polski festiwal filmowy – Lubuskie Lato Filmowe, na potrzeby którego zbudowany został amfiteatr.

  • Łagów - ul. Kościuszki
    Łagów Lubuski

    Domy przy ul. Kościuszki (podzamcze)

    Ul. Kościuszki jest niewielkim odcinkiem pomiędzy bramami Marchijską i Polską. Można tu zobaczyć przede wszystkim XIX-wieczne kamieniczki na przeciw murów zamkowych. Na uwagę zasługują jednak dwa inne domy: przybudowana do murów niepozorna XVII-wieczna „Kurza stopka”, w której mieści się Informacja Turystyczna, oraz XVIII-wieczna szachulcowa Karczma Podzamcze.

  • Łagów - Kościół św. Jana Chrzciciela
    Łagów Lubuski

    Kościół św. Jana Chrzciciela

    Ta pierwotnie protestancka świątynia została zaprojektowana na planie prostokąta i zbudowana w latach 1725-26 na miejscu wcześniejszego kościoła. Po 150 latach nastąpiła znaczna przebudowa, w wyniku której dodana została wieża oraz nawa poprzeczna z emporami. Klatki schodowe prowadzące na empory znajdują się na rogu naw głównej i poprzecznej. Powstanie kościoła poza murami zamku było związane z przebudową na początku XVI wieku, w wyniku której w północnym skrzydle (początkowo była tam kaplica) powstała druga część domu mieszkalnego. Z kaplicy zamkowej przeniesiono do zakrystii (południowe skrzydło transeptu) dwie renesansowe XVI-wieczne płyty nagrobne, a kolejne można zobaczyć w północnej części nawy poprzecznej.

  • Łagów - Brama Marchijska
    Łagów Lubuski

    Pozostałości murów obronnych

    Zadaniem łagowskich murów obronnych było strzeżenie tutejszego zamku. Do dziś przetrwały dwa elementy, a dokładniej dwie bramy, prowadzące w kierunku Polski oraz Marchii Branderburskiej, od czego pochodzą ich nazwy. Obie zostały zbudowane w XV wieku i do dziś są nierozerwalnie związane z tutejszym krajobrazem. Brama Polska jest ceglaną budowlą murowaną z jednym przejazdem (obecnie dla samochodów). Nad przejazdem znajdują się dwie kondygnacje z niewielkimi prostokątnymi oknami, a całość przykryta jest dachem dwuspadowym z naczółkami. Brama Marchijska, to budynek niższy, ale szerszy od Bramy Polskiej, z dwoma przejazdami – obecnie dla samochodów oraz pieszych. Dół bramy jest murowany, natomiast góra ma konstrukcję szachulcową.

  • Zabytki techniki i przemysłu,  Łagów Lubuski

    Wiadukt kolejowy

    Nad drogą wyjazdową z Łagowa w kierunku na Żelechów znajduje się malowniczy wiadukt kolejowy, będący częścią linii Toporów – Międzyrzecz. Na co dzień nie jeżdżą tu już niestety pociągi, ale w lecie wciąż zdarzają się kursy turystyczne, m.in. z Zielonej Góry. Wiadukt ma 40 metrów długości oraz 25 metrów wysokości. Generalnie zbudowany jest z cegieł, uzupełniony betonem i innymi materiałami. Podłoże pod górne barierki oraz schody prowadzące na nasyp wykonano z granitu.

  • Zamek Joannitów w Łagowie
    Powiat świebodziński,  Zamki,  Łagów Lubuski

    Zamek Joannitów

    Zbudowany na wzgórzu pomiędzy jeziorami Trześniowskim i Łagowskim zamek jest niemalże obowiązkowym elementem zdjęć przedstawiających tutejszy krajobraz, a jednym z popularniejszych widoków jest ten z przeciwległego brzegu Jeziora Łagowskiego (zjazd z drogi wyjazdowej na Toporów). Łagowski zamek został zbudowany na przez rycerski zakon Joannitów w drugiej połowie XIV wieku. Początkowo był to budynek na planie czworokąta z dziedzińcem, składający się typowych dla tego typu obiektów elementów, czyli domu mieszkalnego w skrzydle zachodnim, jadalni w południowym oraz kaplicy północnym. W południowo-wschodnim narożniku zbudowano wieżę, a całość otoczono murami obronnymi, które jednocześnie umacniały wzgórze, przed osunięciem. W XVI wieku podwyższono wieżę (do 28 metrów) oraz mury obronne, a także dobudowano prostokątną basztę…