• Pomniki przyrody,  Zabór

    Zabór – Dąb Napoleon

    Dąb Napoleon – najgrubszy dąb rosnący w Polsce – miał swoje miejsce niedaleko Zaboru, za osadą Mielno. Gdyby nadal żył, rósłby teraz obok budowanej drogi prowadzącej do nowego mostu przez Odrę. Niestety, 15 listopada 2010 roku to jedyne w swoim rodzaju drzewo przegrało z ludzką głupotą i kolejny raz podpalone tym razem nie obroniło się przed ogniem. Według tablicy informacyjnej dąb miał obwód 10,52m lub 11,40m, w zależności od sposobu pomiaru, oraz 22m wysokości. Swoją nazwę zawdzięcza legendzie, według której miał pod nim odpoczywać w 1812 roku Napoleon Bonaparte. Warto zaznaczyć, że drzewo było chronione już przed II wojną światową, a po wojnie zostało wpisane na listę pomników przyrody w…

  • Sosna Waligóra
    Pomniki przyrody

    Sosna Waligóra

    Jest to bardzo ciekawy przykład sosny zwyczajnej (pinus silvestris L.), o obwodzie 527 centymetrów i wysokości 23 metrów. Z pnia wyrasta osiem konarów. Przez pewien czas Waligóra była uważana za najgrubszą sosnę w Polsce. Do drzewa można dojechać drogą nr 32. Jadąc od strony Sulechowa trzeba przejechać niepełna 1,5 km, licząc od wschodniego zjazdu z miasta (Aleja Wielkopolska) na tę drogę. Po lewej stronie znajduje się parking. Należy udać się na drugą stronę ulicę i przejść jeszcze nieco ponad sto metrów. Sosna stoi przy ścieżce, jest otoczona niewysokim płotkiem i oznakowana tablicą informacyjną.

  • Cis przy ul. Kopernika
    Pomniki przyrody,  Przyroda

    Zielonogórskie pomniki przyrody

    Zielona Góra rzeczywiście jest zielona, co można zaobserwować szczególnie z wyższych obiektów lub punktów widokowych. Miasto nigdy nie było wielką zabudowaną metropolią w związku z czym w centrum nie znajdziemy wielu parków (te położone są raczej na obrzeżach), jednocześnie praktycznie nie ma miejsc, w których nie znajdziemy roślinności. Wśród drzew są także te uznane za pomniki przyrody. Cis przy ul. Kopernika Jest to zapewne najstarsze zielonogórskie drzewo, pamiętające czasy średniowieczne, a więc początki miasta. Dziś ma już ponad 700 lat, a mimo wszystko zieleni się i owocuje. Rośnie w centrum, ale przy jednej z bocznych i mniej reprezentacyjnych ulic starówki. Do tego sam nie jest wielkim okazem i pewnie gdyby…