Szprotawa – Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Patrząc na zachodnią ścianę budynku można zadać sobie pytanie: co robi spory kamienny fragment pośród ceglanej całości, co robią dwa wejścia obok siebie i dlaczego jedno z nich jest zamurowane? Pierwotna orientowana (prezbiterium w kierunku wschodnim) świątynia została zbudowana ok. 1260 roku z kamienia polnego i była jednonawowym kościołem. W pierwszej połowie XV wieku doszło do jego rozbudowania, w tym także poszerzenia, a budowla zyskała wówczas kształt, który możemy oglądać do dziś – trójnawowej hali.

Dzięki pozostawieniu pierwotnej ściany zachodniej możemy dziś oglądać wczesnogotycki portal oraz znajdującą się nad nim pozostałość po rozecie. Oba elementy zostały zamurowane w 1620 roku. Wysokość pochodzącej z XIV wieku wieży oraz gabaryty budowli świadczącą o zamożności średniowiecznej Szprotawy. Chyba najbardziej charakterystycznym elementem bryły kościoła jest duży szczyt tejże zachodniej ściany, wypełniony ozdobnymi blendami.

Na ścianach zewnętrznych można zobaczyć epitafia (w tym gotyckie z początku XIV wieku poświęcone proboszczowi Bertholdowi oraz renesansowe ze sceną zmartwychwstania, poświęcone miejscowemu burmistrzowi Zachariaszowi Glogerowi) oraz płyty nagrobne z dawnego przykościelnego cmentarza.